Maciej Aleksandrowicz urodził się w 1973 roku w Ostrowi Mazowieckiej.

Profesor sztuki w dyscyplinie sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w latach 1992–1998, dyplom obronił w pracowni prof. Stanisława Słoniny oraz studiował w Instytucie Historii Sztuki na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego w latach 1999–2002. Prodziekan Wydziału Rzeźby w latach 2008–2012. W latach 2007–2025 prowadził Pracownię Projektowania Przestrzennego, obecnie prowadzi pracownię dyplomującą na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.

Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2008, 2019) oraz Fundacji Kościuszkowskiej z Nowego Jorku na pobyt i badania sztuki w przestrzeni publicznej w USA. W latach 2020–2025 dyrektor Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, redaktor naczelny „Kwartalnika Orońsko”, prowadzący program inwestycyjny Rzeźba w przestrzeni publicznej dla Niepodległej. Laureat konkursów na rzeźby i pomniki w przestrzeni publicznej. Uczestnik wielu wystaw i konkursów rzeźbiarskich. Wielokrotnie wykładał gościnnie na uczelniach w kraju i za granicą. Organizuje i prowadzi warsztaty poświęcone sztuce w przestrzeni publicznej i site-specific dla polskich i zagranicznych grup studentów.

Kacper Bożek urodził się w 1974 roku w Krakowie. Zajmuje się grafiką warsztatową i rysunkiem. Ukończył Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem oraz Wydział Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 2011 roku związany z Pracownią Miedziorytu macierzystej uczelni, obecnie na stanowisku adiunkta. W 2013 roku uzyskał tytuł doktora za cykl grafik poświęconych "Rękopisowi znalezionemu w Saragossie" i życiu Jana Potockiego. Posługuje się takimi technikami graficznymi jak akwaforta, akwatinta i mezzotinta. Uprawia także rysunek. Cechą wspólną tworzonych przez niego grafik jest kreowanie wielowątkowych historii. Artysta inspiruje się czasami średniowiecza oraz literaturą. Prace artysty znajdują się w zbiorach m.in. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Biblioteki Narodowej w Warszawie, Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Muzeum Okręgowego w Bydgoszczy i Triennale Grafiki w Krakowie. Autor wielu wystaw indywidualnych, uczestnik wystaw zbiorowych w kraju i za granicą. Laureat wielu nagród (m.in. I Nagroda 7. Biennale Valladolid, 2020;  II Nagroda 11. Międzynarodowe Triennale Grafiki w Kochi; I nagroda Grafiteka, 2019; II nagroda Premio Leonardo Sciascia amateur d’estampes 7th, 2013).K

Anna Bujak urodziła się 1979 roku w Opatowie. Artystka wizualna, rzeźbiarka i autorka instalacji intermedialnych. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Rzeźby i Malarstwa w 2011 roku, a także studiowała Historię w Instytucie Historii na Akademii Świętokrzyskiej (obecnie Uniwersytet Jana Kochanowskiego) w Kielcach, którą ukończyła w 2008 roku. Jej prace były prezentowane na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i za granicą. Jest laureatką nagród i stypendiów, w tym Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2024, 2011), Stypendium Prezydenta Wrocławia (2023), oraz Stypendium im. Jerzego Grotowskiego dla doktorantów w zakresie sztuki (2014). W 2025 roku otrzymała nagrodę Emocje Radia Kultura Wrocław w dziedzinie sztuk wizualnych, a w 2015 była nominowana do kulturalnej nagrody Gazety Wyborczej „wARTo”. W 2021 roku została laureatką Digital Residency II w Galerii OP Enheim we Wrocławiu. Prace Anny Bujak znajdują się w kolekcji Dolnośląskiej Zachęty Sztuk Pięknych w Muzeum Współczesnym we Wrocławiu. Jej twórczość eksploruje napięcie pomiędzy porządkiem a destrukcją, koncentrując się na obiektach, które emanują jednocześnie siłą przyciągania i elementem odrzucenia. W swoich pracach artystka często odwołuje się do osobistych doświadczeń, a także do historycznych traum i globalnych wydarzeń, które wpływają na zbiorową świadomość.

Katarzyna Fober urodziła się w 1984 roku w Cieszynie. Mieszka i tworzy w Cieszynie. Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Dyplom magisterski obroniła w pracowni prof. Antoniego Janusza Pastwy na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Od 2011 roku związana z Akademią Sztuk Pięknych w Katowicach, gdzie obecnie współprowadzi Pracownię Rzeźby. W 2023 roku obroniła doktorat na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. 

Autorka wystaw indywidualnych, uczestniczka wystaw zbiorowych i sympozjów w kraju i za granicą. Autorka realizacji w przestrzeni publicznej oraz pomników. Jej rzeźby znajdują się w kolekcjach i zbiorach we Włoszech, Niemczech, Czechach, na Słowacji i w Polsce.

Laureatka stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2024) oraz stypendium Marszałka Województwa Śląskiego w dziedzinie kultury (2025). Prowadzi działalność przede wszystkim w obszarze rzeźby, a od roku 2017 aktywnie działa również w przestrzeni artystyczno-projektowej, współprowadząc działalność marki KUFA.design.

Stanisław Gajewski urodził się w 1987 roku w Warszawie, gdzie mieszka i pracuje twórczo. Plakacista, grafik, ilustrator prasowy, autor instalacji artystycznych i działań w przestrzeni publicznej, nauczyciel akademicki. Współpracował m.in. z ASP w Warszawie, Harvard University w Massachusetts w USA, University of West Bohemia w Czechach, Akademią Pedagogiki Specjalnej w Warszawie.

Autor ponad stu plakatów opublikowanych w kraju i za granicą oraz kilkuset ilustracji w prasie krajowej i zagranicznej.

Uczestniczył w trzydziestu czterech wystawach indywidualnych i ponad stu wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych oraz w licznych konkursach krajowych i międzynarodowych, w których był wielokrotnie nagradzany. Prace w zbiorach prywatnych i państwowych w kraju i za granicą. Laureat Stypendium Prezydenta RP i kilkakrotnie laureat Stypendiów Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Członek Rady Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego.

Katarzyna Szarek urodziła się 1983 roku w Nowym Sączu. Rzeźbiarka, absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem. Studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jana Kucza. W 2007 roku w ramach stypendium Erasmus studiowała na Akademii Sztuk Pięknych w Atenach (Grecja). W 2008 roku obroniła dyplom z Rzeźby na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego. Obrona odbyła się w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku. W roku 2018 uzyskała stopień doktora sztuki na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych oraz w sympozjach artystycznych w kraju oraz za granicą. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Narodowego Centrum Kultury. Prowadzi pracownię Podstaw Projektowania Przestrzennego na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Członkini Rady Programowej Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku w kadencji 2025–2027. Współpracowała m.in. z Muzeum Narodowym w Warszawie, Królikarnią – Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, Narodowym Centrum Kultury, Dublin Theatre Festival, Teatrem Dramatycznym w Warszawie, Fundacją Promocji Sztuk, Warszawskim Festiwalem Filmowym.