Grzegorz Gwiazda Rzeźba

17 maja - 16 czerwca 2019
Galeria Sztuki Współczesnej BWA SOKÓŁ

Wernisaż:

17 maja 2019, godz. 18:00

Indywidualna wystawa rzeźby Grzegorza Gwiazdy. Zapraszamy wszystkich koneserów sztuki artysty lub chcących ją dopiero poznać.
Grzegorz Gwiazda urodził się w 1984 roku w Lidzbarku Warmińskim. Absolwent Państwowego Liceum Plastycznego w Olsztynie. Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i Warszawie oraz na Accademia di Belle Arte di Brera w Mediolanie – w ramach stypendium. W 2009 roku ukończył z wyróżnieniem warszawską ASP, broniąc dyplom w pracowni rzeźby prof. Adama Myjaka. Od 2009 roku jest asystentem prof. Macieja Zychowicza w pracowni Grafiki i Rzeźby Instytutu Edukacji Artystycznej na Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie. W 2014 roku obronił doktorat na macierzystej uczelni w Warszawie i objął stanowisko adiunkta.

Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na rok akademicki 2008/09 oraz Inicjatywy „ENTRY”. W 2010 roku, za rzeźbę oto człowiek i 2015 za rzeźbę cyclist otrzymał wyróżnienia w międzynarodowym konkursie sztuki figuratywnej organizowanym przez „Fundació de les Arts i els Artistes”. W 2018 roku otrzymał nagrodę magazynu o sztuce „Arteon”.

Jego prace znajdują się w stałych zbiorach Museu Europeu d'Art Modern w Barcelonie.

 
[…]Gwiazda przestał być  rzeźbiarzem akademickim. Przekroczył tabu studium i jak wytrawny kierowca skupia się na drodze, nie na kierownicy. Panuje nad ekspozycją rzeźb. Niemal każda jego realizacja niesie z sobą gotowy spektakl. Jest ukierunkowana na odbiorcę. Gwiazda nie gra w zespole, jest indywidualistą. Pracuje dużo. Poszukuje powodów twórczych. Fascynuje go Szekspir, nieskończona ludzka  natura i tragikomedia codzienności. Jego twarze i sylwety wpisują się w tę wizję i czynią ją wyjątkowo atrakcyjną. Ostatecznie kierują się w stronę teatru z wszystkimi konsekwencjami tego wyboru. Ale czy są teatralne? Raczej nie.[…]

[…]Prawdziwa abstrakcja wywodzi się z realizmu. Gwiazda kreuje cielesną formę o wydźwięku ekspresyjnym z udziałem gestu i wyraźnym akcentem psychoanalitycznym […].

Fragment tekstu prof. Andrzeja Szarka